gedicht

Op het forum heeft wiebine deze week geen quote geplaatst maar een gedicht.

Ik denk dat heel veel mensen zich hierin kunnen vinden.

Het is een bekende want ik heb hem op verschillende plekken al voor bij zien komen.

Maar goed hij blijft mooi..
POTJE

Ik heb thuis een potje
op het potje staat `verdriet`.
Ik doe er vaak verdrietjes in,
want als ze klein zijn.....
huil ik niet.


Steeds als er iets tegenzit
er iets gebeurd wat ik niet wil.
Open ik het potje,
gooi het erin heel stil.


Maar gisteren was de laatste
druppel iets te veel.
Van al die stukjes verdriet
kreeg ik een brok in mijn keel.
Mijn hand begon te trillen,
verdriet vloog met golven uit de pot.
Een traan begon te rollen, ik voelde mij erg rot.


Een onbedaarlijk snikken
deed me trillen overal,
ik zat echt tot mijn haren
in het diepste dal.


Het was met rood omrande ogen,
toen ik mijzelf weer rustig kreeg.
Opgelucht keek ik naar mijn potje,
het potje... dat was leeg.


Dus zie je iemand lopen,
rode ogen en heel bedeesd,
dan vraag je niets meer, dan weet je,
haar potje is pas vol geweest.


Toon Hermans